Niet goed genoeg?

Deze video was aanleiding tot wat ik nu ga schrijven. 

Veel mensen die iets willen creëren, denken weleens of altijd dat ze niet goed genoeg zijn. Dit gaat ook niet alleen over tekenen. Dit kan op alles een invloed hebben.

We kunnen denken dat we niet creatief genoeg zijn. Wat kinderen een levendige fantasie geeft is een deel in het brein dat uitdooft naarmate we ouder worden. Iedereen die iets creëert gebruikt dit. Bij volwassenen licht dit deel op wanneer we het gebruiken.

Ik vind mezelf nooit creatief. Ik ben nogal een serieus persoon en heb een beroerde vorm van humor. Doe erboven op dat ik veel moeite heb met het aanvaarden van dingen die niet in de realiteit zouden kunnen gebeuren of voorkomen. (Ik heb veel moeite gehad met het nonsense genre, zoals de nonsense gedichten van Lewis Carroll.) MAAR ik laat me niet tegen houden. Ik doe gewoon maar op. Ik zet op papier wat ik wil. Zowat alles wat ik maak is ergens op gebaseerd. Ik ben dus helemaal niet origineel. Wat origineel is, is combinaties maken van dingen dat je kent waar iemand niet aan gedacht heeft voordat jij het hebt gedaan. Dit is bijna onmogelijk te doen. En soms denk je origineel te zijn en was je dat helemaal niet. Oeps.

Het komt vaak voor dat ik een idee heb, dan log ik op deviantART in en vind ik datgene waar ik aan gedacht had in mijn inbox. En ik vind dit geen probleem. Dit zegt mij dat ik niet origineel ben. Maar het interesseert me niet. Wat ik wil tekenen, dat teken ik.

Jazza vindt dat creativiteit inhoud dat je niet bang bent om fouten te maken. We maken allemaal fouten. Maar als we niet proberen en terug opnieuw proberen, en altijd terug opnieuw proberen om onszelf te verbeteren, dan hebben we opgegeven.

Door dat veel mensen zich vergelijken met anderen, geven mensen op. Misschien kijken we op naar iemand en willen we hetzelfde bereiken als wat zij hebben bereikt. Als dat zo is, waarom dan niet doorzetten tot het bittere eind om hetzelfde te bereiken? Natuurlijk is voor sommige mensen de weg moeilijker dan anderen. Het gaat erom of je die moeite wil doen of niet. En of je een weg kunt vinden om dat te bereiken. (P.s. Ik weet dat dit niet altijd op gaat. Maar eerst een weg proberen te vinden.)

Je moet altijd nadenken over waarom je het leuk vindt en waarom je dit wou doen. Dit zorgt ervoor dat je langer vreugdevol bent of terug opnieuw gelukkig kunt worden wanneer je down bent.

Ik ben er zeker van dat je bereikt wat je wil bereiken.

Blijf gepassioneerd!

Hobo en Fagot –  2 van de instrumenten die in dit stuk van zich laten horen.

Zeker de moeite om te beluisteren!
Ik heb er speciaal voor jullie de link bijgevoegd! Geniet ervan!!

https://www.youtube.com/watch?v=Ot7m9i70JDg

Je kan er de tekst hieronder naast zetten zodat je er ten volle kan van genieten!

Peter en de wolf

Peter and the Wolf in Toronto, 2007

Peter en de wolf (Russisch: Петя и волк, Petja i volk) is een muzikaal sprookje van Sergej Prokofjev voor spreekstem en orkest. Het stuk ging in 1936 in Moskou in première en is wereldwijd zeer succesvol geworden.

Prokofjev schreef het stuk in opdracht van een jeugdtheater in Moskou. De muziek moest simpel en verstaanbaar zijn, en dus aantrekkelijk voor kinderen, maar ook voorcommunistische idealisten. Prokofjev, wonderkind en enfant terrible, heeft het stuk wellicht geschreven met een spottende ondertoon. Desalniettemin is het een groot succes geworden en heeft het inmiddels de status van klassieker voor jong en oud.

Verhaal[bewerken]

Het sprookje is het verhaal van de jongen Peter die zonder toestemming van zijn grootvader de tuin uit loopt. Hij ontmoet daar een vogel die in de boom staat te zingen. De eend, die zich ook in de tuin bevond, maakt van de openstaande tuinpoort gebruik, en besluit in het nabije vijvertje een stukje te gaan zwemmen. De eend en het vogeltje beginnen met elkaar te ruzieën. "Wat ben jij voor een vogel, dat je niet eens kunt vliegen?" zegt de vogel. De eend antwoordt: "Wat ben jij voor een vogel, dat je niet eens kunt zwemmen?"

Terwijl het koppel zo heen en weer blijft discussiëren, komt de kat aangeslopen. Net op tijd weet Peter de twee te waarschuwen, en de vogel vlucht weer veilig de boom zitten, terwijl de eend naar het midden van de vijver toe zwemt. Terwijl de kat cirkeltjes loopt om de boom, nog steeds loerend naar de vogel, komt de grootvader van Peter naar buiten lopen. Grootvader begint te mopperen op Peter en waarschuwt hem dat er wolven in de buurt zijn. Maar Peter is dapper en zegt: "Jongens als ik zijn niet bang voor wolven." Grootvader moet daar niets van hebben, en sleurt hem mee terug de tuin in, en doet het hek op slot.

Als snel komt er inderdaad een wolf uit het bos gekropen. De kat klimt snel de boom in. De vogel ziet dat en hipt van tak naar tak om toch maar weg te blijven van de kat - gewoon voor het geval dat. De eend raakt echter in paniek, springt het vijvertje uit en probeert weg te rennen. Na een korte achtervolging heeft de wolf de eend te pakken, die in één hap wordt opgegeten.

Door de herrie wil Peter zien wat er buiten gebeurt. Hij rent naar binnen, pakt een touw met een lus aan het eind, en slingert die over het muurtje heen, zo de boom in. Via het touw klimt hij vervolgens over het muurtje de boom in. Dan bedenkt hij een plan: Peter vraagt aan de vogel om de wolf te plagen als afleiding. En dat doet de vogel. De wolf probeert de vogel te vangen, maar met zijn gehap vangt het snelle, slimme vogeltje niet. Ondertussen haalt Peter zijn touw in, en laat hij dit keer de lus zakken om de staart van de wolf. Dan trekt hij de lus aan, en zit de wolf met zijn staart aan de boom gevangen.

De wolf merkt dat hij gevangen is, en raakt in paniek. Door zijn gespartel en geren gaat lus gaat alleen maar strakker zitten. Op dat moment komen een paar jagers al schietend het bos uitgelopen. Ze zien de wolf, maar net als ze op punt staan te schieten, springt Peter ervoor. Hij pleit ervoor dat de wolf blijft leven, en dat deze naar een dierentuin wordt gebracht.

Zo gezegd, zo gedaan. De wolf wordt in een parade naar de dierentuin gebracht. Voorop loopt Peter, daarna de jagers met de wolf, daarachter de kat met ten slotte de chagerijnige grootvader die hoofdschuddend moppert: "En als Peter nou niet de wolf had gevangen? Wat dan?"

De parade loopt zo door de dierentuin, met daarboven een vogeltje die zichzelf heel dapper vindt om zijn rol in het geheel.

En als je heel goed luistert, kun je de eend nog horen kwaken binnenin de wolf. Want in zijn haast heeft de wolf haar levend opgeslokt.

Instrumentatie[bewerken]

Peter en de Wolf is geschreven voor de fluit, hobo, klarinet (in A), fagot, 3 hoorns, trompet, trombone, pauk, triangel, tamboerijn, cymbaal, castagnetten, trommels en snaarinstrumenten. Elk personage in het verhaal wordt verbonden aan een specifiek muziekinstrument en heeft elk een eigen herkenbaar motief, het zogenaamde leitmotiv:

·         Strijkorkest: Peter

·         Fagot: Grootvader

·         Fluit: vogeltje

·         Hobo: eend

·         Klarinet: kat

·         Hoorns: wolf

·         Pauken en grote trom: jagers.

Bron:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Peter_en_de_wolf

Kopiëren

Ik heb in een eerder bericht dit al eens aangeraakt. Sycra vond dat je via kopiëren een stijl kan vinden en ik vind dat ook. Het bovenstaande filmpje laat een andere mening horen en ik vond dat ik die ook moest delen. Want van alle kanten bekijken is nog steeds het beste.

Audra Auclair vindt het erg als haar stijl en techniek gewoon gekopieerd wordt. Een begrijpelijke reactie. Ik ben er zeker van dat ze wel had verwacht dat mensen dat zouden doen, omdat ze video's post. Maar toch het is altijd iets wat niet leuk is.

Nu het kopiëren is voor mij niet het probleem. Iedereen moet leren door iets te doen. En ik ben er zeker van dat ze de video's post zodat anderen er van zouden kunnen leren. Nu wat is het eigenlijke probleem, als dat niet kopiëren is? Het geven van credits. Als je bijvoorbeeld een video van Audra Auclair bekijkt en haar techniek toepast, dan zou je als je jouw tekening upload, in de beschrijving of tags moeten schrijven dat je geleerd hebt van haar. Een link naar de video die je gebruikt hebt zou een bonus kunnen zijn.

Als je volledig kopieert, is het nog steeds het beste als je dat voor jezelf houdt en niet upload. Profijt maken door te kopiëren is absoluut een nee. Als er sprake is van copyright is het zelfs illegaal.

Er is een zekere etiquette nodig.

Dus eigenlijk komt het er op neer: We kopiëren om te leren, maar niet om profijt te maken.

Oefening baart kunst

Zoals ik al vaak zeg en waarschijnlijk ga herhalen in elk bericht: Oefening baart kunst. Oefening is echt het belangrijkste in eigenlijk alles wat je wil ontwikkelen. Dit limiteert zich niet enkel tot tekenen. 

Dit keer wil ik een filmpje delen van het YouTube kanaal Draw with Jazza.

Voor degenen die zich aan het filmpje willen wagen: het is ongeveer 18 minuten lang. Ook dit keer vul ik de informatie aan.

Jazza spreekt over 3 vormen van oefening: natuurlijke, geïnspireerde en ontwikkelingsoefening. 

Natuurlijke oefening

Dit is oefening dat gewoon natuurlijk tot jou komt. Je zit niet neer met de intentie om te oefenen. Je werkt met wat comfortabel voor je is op dat moment. Je gaat wel vooruit, maar niet veel. Omdat je niets onderzoekt. Het is vooruitgang dat je amper merkt, maar wel tot uiting komt over een lange tijd.

Het belangrijkste van dit soort oefening is dat je een continuïteit verwerft. Hier zijn geen oefeningen op. Het is gewoon uitvoeren van wat je wil doen. Voor tekenen en schilderen is het gewoon elk stuk dat je maakt. 

Geïnspireerde oefening

Hier gaat het om de passie. Dit gebeurt in vlugge en korte vlagen waarin je leert door te observeren. Het is moeilijk om dit te gebruiken in lange perioden en op te wekken. Jazza noemt het een geweldige manier om te verbeteren maar een zeer wispelturige.

Wat zijn enkele oefeningen en hoe kun je dit op wekken?

• Boeken die je zeggen hoe je iets moet tekenen, schilderen, etc.
• Inspiratie boeken
• Gewoon kijken naar iets dat je leuk vindt
• Kijken naar tekenstijlen en technieken waar je naar toe wil leunen (of schildertechnieken, etc.)
• Gamen
• Televisie of films kijken
• Lezen
• Maak er tijd voor om bovenstaande op je in te laten werken

Tip: Hou altijd iets in de buurt dat je in staat stelt om zelf te gaan creëren. 

Dit soort van oefenen wordt ook beïnvloed door onze omgeving en emoties. Denk maar aan mensen die depressief zijn en het van zich af zetten door te tekenen. Of mensen die bepaalde dingen niet tekenen waar een bepaald familielid bij is, omdat die persoon bijvoorbeeld niet tegen geweld kan.

Een aanrader voor de directe omgeving is een propere werkplaats. Wanneer je jezelf down voelt, kan je ook problemen hebben met inspiratie op te doen. Kijk dan eerst naar jezelf en werk aan het probleem en zo kun je het oplossen. Als je een therapeut nodig hebt, ga er dan naar toe. Heb je beweging nodig, neem dan beweging. Je moet geen druk op jezelf leggen om te creëren.

Deze oefening wordt gecultiveerd door nieuwe ervaringen en informatie. Het kan hier gaan over het leren van een nieuw "werktuig" (potlood, houtskool, verf, pastel, ... of een nieuw merk dat andere eigenschappen bevat, zoals van een huion naar een cintiq gaan*), wat er kan voor kan zorgen dat je effectiever werkt in wat je wil doen of helemaal iets nieuws ervaart. En dit leidt dan weer tot het feit dat je niet meer wil stoppen, omdat je vele nieuwigheden aan het ontdekken bent. 

Je kan ook naar musea gaan of galerijen. Dingen die buiten je normale routine vallen. Je kiest zo ervaringen die je wilt opdoen, die je gaat gebruiken als inspiratie of waar je tips van wil toepassen. Dit kan ook terug leiden tot vlugge uitbarstingen van leren, die worden ondersteund door observatie. 

*Huion en Cintiq zijn graphic tablets.

Ontwikkelingsoefening

Deze oefening is gemakkelijk opgezocht en waar je simpel oefeningen in kunt vinden. Het gaat hier over het ontwikkelen van wat je al kan en wat je kiest om te verbeteren. Dit is misschien niet de leukste oefening, althans voor mij niet, maar het helpt je wel vooruit waar je vooruit wilt gaan. Ook al kan het af en toe frustrerend zijn. 

Enkele oefeningen die Jazza verschaft:

• Je zoekt een foto. Teken deze foto verschillende keren, maar verminder de tijd waarin je het creëert. Dan vergelijk je de tekeningen die je gemaakt hebt. Je zou moeten merken dat je losser wordt en dat je proces meer ontspannen is. Je wordt ook efficiënter. Je leert wat het belangrijkste is en zult de foto beter begrijpen. Dit zal er voor zorgen dat je gemakkelijker andere foto's kunt interpreteren. 
• Je kunt kijken naar het werkelijke leven en probeert deze dingen vast te leggen. Zo maak je tekeningen op een 2D papier van een 3D object (of persoon, of dier). Dit geeft oefening aan delen van ons brein dat oefening nodig hebben. Dit is niet wat je van nature kunt; het is iets dat je kunt leren. Het zorgt ervoor dat je brein 3D objecten kan begrijpen, waardoor je het gaat kunnen manipuleren. Wat ook leidt tot het kunnen creëren zonder een voorbeeld, maar gewoon uit je hoofd. 
• Je kunt ook een tutorial* marathon houden. Je zoekt boeken of video's en begint ze te lezen of te bekijken. Je kunt dan elke stap volgen. Jazza raadt aan dat als je dit doet, je moet beperken tot een bepaald aantal onderwerpen. Hij geeft het voorbeeld van het gezicht (het gezicht bestaat uit ogen, neus en mond, dus bevat al verschillende onderwerpen).
• Hij noemt zijn vierde oefening deconstructie. Je neemt een gecompliceerde of zeer gedetailleerde foto en begint het af te breken tot het eenvoudigste dat het kan herleid worden. Dit zorgt ervoor dat je brein de vormen begrijpt. Je brein leert ook zo het omgekeerde, in plaats van dus te versimpelen, kan je van iets simpels iets gecompliceerd maken.
• Dat is dus deze oefening, iets opbouwen. Maak van iets simpels, iets gedetailleerd.
• De laatste oefening dat hij aanhaalt is het kijken naar uw fouten en die aan te pakken.

*Tutorial is een Engels woord dat met handleiding kan vertaald worden.

Het is aangeraden de drie oefeningssoorten te doen en niet enkel één, want dat gaat je niet een levenslang kunnen ondersteunen in je kunst. 

Het voorbeeld van Jazza:

1. Je bedenkt een project. Iets dat een tijd gaat duren. (Natuurlijke oefening)
2. Gebruik er iets in dat je inspireert. (Geïnspireerde oefening)
3. Het moet ook een uitdaging zijn. (Ontwikkelingsoefening)
4. Hou vol.
5. Vergelijk het begin met het einde. 

Zulke projecten gaan je verder helpen. En je zult ze leuk vinden. Projecten kunnen zijn: een webcomic, een korte animatie of een drieluik. 

Misschien vind je sommige van de aangehaalde oefeningen maar niets, geen probleem. Haal eruit wat je wilt. Het kan wel geen kwaad om ze allemaal is te proberen.